Insight Stories #3.
Misschien herken je het wel: die jaarlijkse sleur die toeslaat zodra de R-maanden beginnen. De truien worden uit de kast gehaald en de verfrissende drankjes maken plaats voor warme koppen thee en chocolademelk. Dat klinkt allemaal heel knus, zou je denken. Toch blijft het voor mij ieder jaar weer een uitdaging. Vermoeidheid, een gebrek aan motivatie en somberheid zijn vaak aanwezig in deze periode – de bekende winterdip. Tijdens deze periodes kan ik mezelf een beetje kwijtraken: ik weet niet meer wat ik leuk vind en waar ik het allemaal voor doe.
Je kunt je voorstellen dat ik deze versie van mezelf mis tijdens de winterperiode. Ik weet dat ik gelukkig word van nieuwe dingen ontdekken: uit mijn comfortzone gaan. Meestal vind ik mezelf hier helemaal in terug. Bij mijn deelname aan Outdoors Insights wilde ik mezelf weer terugvinden en herinneren dat ik, zelfs in de winter, mijn eigen ik kan zijn.
En zo heb ik mij aangemeld, en voordat ik het wist gingen we op pad. Voor het eerst met een backpack de natuur in, zonder te weten wat ons te wachten stond. Om me heen waren er allerlei mensen die ik eigenlijk niet zo goed kende. De een had veel ervaring, terwijl het voor de ander nog helemaal nieuw was. Toch had iedereen zijn eigen kwaliteiten. Eén ding was zeker: we zouden samen iets bijzonders beleven en van elkaar veel kunnen leren.
En wat er geleerd is, dat is niet heel kort samen te vatten. Maar het was zeker bijzonder. In vijf dagen tijd zijn er allerlei verschillende gevoelens en perspectieven ontstaan. Het heeft mij doen inzien dat een koude, natte nacht met spierpijn en weinig slaap niet hoeft te betekenen dat de rest van de dag hetzelfde zal zijn. Discipline en saamhorigheid brengen je over iedere heuvel heen, en vaak ook nog met een glimlach en een prachtig uitzicht – en dat maakt alles de moeite waard. Het is prachtig hoe de tas die je met je meedraagt een symbool is van de ervaringen, tegenslagen, verdrietige en mooie momenten die je tijdens je leven hebt meegemaakt. Wanneer je tas te zwaar wordt, kan het helpen om dit met jezelf of anderen te bespreken. Om even stil te staan bij hoe je je voelt en wat je eigenlijk wilt. Soms kan iemand wat van jouw lasten dragen, maar uiteindelijk breng je jezelf naar de finishlijn.
Ook heb ik beseft dat veel van de lasten die ik in mijn dagelijks leven met me meedraag, eigenlijk niet zo zwaar wegen wanneer je geconfronteerd wordt met de basisbehoeften van het leven. In de eenvoud van de natuur, waar je alleen afhankelijk bent van elementaire zaken zoals eten, warmte en een slaapplek, verdwijnen veel van de zorgen en stressfactoren die in het dagelijks leven zo prominent aanwezig lijken te zijn. Het voelt als een bevrijding om te realiseren dat materiële bezittingen, status en andere externe factoren niet de essentie van ons geluk en welzijn bepalen. In een hele periode heb ik me niet zo gelukkig en mezelf gevoeld.
Dit inzicht heeft me geleerd om mijn dagelijkse lasten in perspectief te plaatsen. Ik besef nu dat veel van de stress en zorgen die ik ervaar, vaak voortkomen uit zaken die uiteindelijk niet van levensbelang zijn. Het helpt me om te focussen op wat echt belangrijk is en om te waarderen wat ik heb, zelfs als het leven uitdagend is. Want uiteindelijk, zolang ik mijn basisbehoeften vervuld zie, weet ik dat alles uiteindelijk wel goed komt. Dus, terwijl ik terugkijk op deze bijzondere reis, koester ik de herinneringen aan de momenten van saamhorigheid, groei en introspectie. Nu ik mij weer in de drukte van het dagelijks leven begeef, draag ik de lessen die ik heb geleerd als een kompas dat me leidt naar een leven dat meer in lijn is met mijn ware zelf. Met elke stap vooruit herinner ik mezelf eraan dat, ongeacht de omstandigheden, ik de kracht heb om mijn eigen geluk te vinden en te omarmen.